کارگردان به عنوان رهبر یک فیلم، رأس تمام مراحل ساخت آن است اما ویژگی صنعت ‌بودن سینما گاهی قدرت ستارۀ بازیگر و چهره در مقابل دوربین را بالاتر از کارگردان می‌برد. این هسته و جرقۀ اصلی فیلم ای‌کی در مقابل ای‌کی است. آنوراگ کاشیاپ همیشه به عنوان فیلمساز به دنبال تجربه‌های نو و متفاوت در استفاه از تکنیک‌های سینمایی و کارگردانی است. فیلم ای‌کی در مقابل ای‌کی با وجود ساخته شدن در قرنطینه و محدودیت‌های حاصل از آن، توانست توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کند زیرا در چرخۀ رقابت سخت فروش در سینماها نیفتاد و به خوبی در رسانۀ پخش خانگی دیده شد. امتیاز ۷ از ۱۰ در سایت آی‌ام‌دی‌بی برای چنین فیلم متفاوت از ذائقۀ همیشگی سینمای هند، امتیاز معقول و خوبی حساب می‌شود.

خلاصۀ داستان

آنوراگ کاشیاپ و آنیل‌ کاپور در هیبت‌های خودشان به عنوان یک کارگردان و بازیگر ستاره ظاهر می‌شوند. در یک کنفرانس خبری توسط سوال‌های خبرنگار تحریک می‌شوند و با کنایه‌های تیز و تند به همدیگر حمله می‌کنند. دعوایشان اوج می‌گیرد و به درگیری فیزیکی می‌رسد. همین اتفاق باعث می‌شود آنوراگ با همکاری دستیارش، آنیل کاپور را وارد بازی‌ای کند که جز تجربه کردن یک سفر قهرمانی در زندگی، انتخاب دیگری نداشته باشد. بازی آنوراگ قوانین عجیب غریبی ندارد جز اینکه آنیل باید تا طلوع صبح دخترش را که دزدیده شده پیدا کند و نجات دهد. اما در ادامه داستان با غافلگیری‌های جذابش هیجان فیلم را بالا می‌برد و تمام تمرکز مخاطب را تصاحب می‌کند.

همکاری دو کارگردان

سال‌هاست که آنوراگ کاشیاپ علاوه بر کارگردانی در زمینه‌های دیگر سینمایی فعالیت داشته است. در این فیلم نیز بعد از موفقیت سریال بازی‌های مقدس برای بار دیگر به عنوان فیلم‌ساز در کنار ویکرام‌آدیتیا موتوانه حضور پیدا کرده ‌است. ویکرام نیز که در گذشته سابقۀ دستیاری کارگردان بزرگ دیگری چون سانجی لیلا بنسالی را داشته است، توانایی همکاری با کارگردانان دیگر را دارد و در این فیلم به خوبی پایبند سبک آنوراگ بوده و نشانه‌های سبک کارگردانی خود را نیز ثبت کرده‌است.

محدودیت باعث خلاقیت می‌شود

قرنطینه و محدودیت‌هایش برای سینماگرانی که وابسته به پردۀ بزرگ سینما، لوکیشن‌های شلوغ و فیلم‌های پرستاره بودند، مانعی بزرگ شد. اما همین محدودیت، راه را برای هرچه بیشتر دیده ‌شدن سینمای هنری و استعدادهای تازه باز کرد. انتخاب آنیل کاپور به عنوان یک ستاره، لازمۀ داستان جذاب این دو فیلمساز قوی بود نه بهانه‌ای برای فروش و دیده ‌شدن بیشتر. گرچه داستان اصلی فیلم درباره جدال قدیمی قدرت بازیگر و کارگردان بر سر حوزۀ انتخابی و تصمیم‌گیری آنهاست اما ستارۀ اصلی فیلم داستان جذاب، مقابلۀ این دو شخصیت و کنایه‌های فرامتنی آنهاست که پشت ‌پرده سینما وجود دارد. شاید بتوان گفت این فیلم، نمای کلی از راه پرپیچ و خم سینمای هند است که مانند بسیاری از سینماهای دیگر جهان، شاید روال منطقی و عادلانه‌ای را پشت سر نگذاشته اما با قدرت هرچه بیشتر در بین مردم زنده است و نفس می‌کشد.

کارگردانی

آنوراگ و آنیل هر دو، نمایندۀ این دو حرفه در سینما هستند و با طیف خاکستری که برای خلق شخصیت آنها در نظر گرفته‌اند، عمقی به اندازه تاریخ سینما پیدا می‌کنند. فیلمبرداری جذاب روی دست و حضور برشتی آن بیشتر فاصله‌ای بین دنیای سینمای فانتزی هند، تصور مردم از آن و سینمای هنری هند ایجاد می‌کند تا اینکه قصدش ممانعت از درگیر شدن احساسی مخاطب با فیلم باشد. با توجه به محدودیت‌های ساخت فیلم در طول گسترش بیماری کووید ۱۹، داستان و فیلمنامه، مسئولیت سنگین‌تری برای سرگرم ‌کردن مخاطب داشته ‌است که در این فیلم به خوبی از پس آن برآمده است.

فضاهای تاریک و تم قهوه‌ای-زرد رنگ نماها به همراه اغراق‌ دومینووار فیلم، برگرفته از سبک مورد علاقۀ آنوراگ است که در عین وفادار بودن به واقعیت، تخیل سازندگان را وارد داستان می‌کند. از این حیث ارتباط قوی‌تری با ذهن چالش‌پسند مخاطب برقرار می‌کند. فیلم ای‌کی در مقابل ‌ای‌کی دو رو دارد که یک روی ظاهری آن برای مخاطب جهانی جذابیت و تازگی دارد و آن روی دیگرش به دلیل افشای داستان‌های همیشه پیدا و پنهان سینمای هند، برای مخاطبان قدیمی و آشناتر، بیشتر خود را آشکار می‌کند.