اصلی‌ترین نوع موسیقی در جهان، موسیقی کلاسیک غربی است. در واقع اساس و پایۀ تمام تئوری‌های نظری موسیقی برگرفته از این نوع موسیقی است. تئوری‌ای که به شکل سازماندهی شده و با نظم به‌خصوص خود توانسته جریان اصلی موسیقی را بسازد و فرهنگ‌های دیگر با یاری این نوع از موسیقی توانسته‌اند اصوات خود را ثبت کنند. مثل هنرهای دیگر، موسیقی کلاسیک غربی هم دارای دوره‌ها، جنبش‌ها و مکاتب هنری اعم از: موسیقی یونان و روم باستان، موسیقی قرون وسطی، موسیقی رنسانس، موسیقی باروک، موسیقی کلاسیک، موسیقی رمانتیک و موسیقی معاصر می‌باشد. در این مطلب بنده قصد دارم چند اثر معروف موسیقی دورۀ رمانتیک را به خوانندگان محترم معرفی کنم. البته شاهکارهای این دوره آنقدر زیاد است که نمی‌توان به همۀ آنها پرداخت.

۲۴ کاپریس؛ نیکولو پاگانینی

نیکولو پاگانینی؛ آهنگساز و نوازندۀ چیره دست ویولن، کسی که از آن به عنوان برترین نوازندۀ ویولن در تاریخ یاد می‌کنند، قطعات و آثار قابل توجهی را برای ساز‌های زهی نوشته است. این موزیسین ایتالیایی که جزو اولین موسیقی‌دان‌های دورۀ رمانتیک می‌باشد اولین اثر رسمی خود را با نام ۲۴ کاپریس برای ویولن سولو (تنها) نوشته است. این اثر به همراه ۶ کنسرتوی ویولن و سونات معروفش جزو محبوب‌ترین آثار این ویولنیست است. او این اثر را به شکلی نوشته و به گونۀ خاصی اجرا کرده که برای آن شایعات زیادی را به همراه داشته است. یکی از آنها این است که او روح خود را به شیطان فروخته تا بتواند این اثر را خلق کند و توانایی اجرای آن را نیز داشته باشد. در واقع این قطعات، جزو سخت‌ترین قطعاتی است که برای ویولن نوشته شده و عدۀ کمی از نوازندگان در دنیا پیدا می‌شوند که توانایی اجرای این اثر را داشته باشند.

سمفونی ناتمام؛ فرانتس شوبرت

فرانتس شوبرت، آهنگساز اتریشی است که علی‌رغم عمر کوتاه ۳۱ سالۀ خود آثار زیاد و ماندگاری را در تاریخ از خود به یادگار گذاشته است. لحن موسیقایی این آهنگساز اهل وین، ما‌بین موسیقی دورۀ کلاسیک و رومانتیک می‌باشد. اما اغلب تاریخ‌نگاران موسیقی، او را یک موزیسین رومانتیک می‌دانند. آثار او در تاریخ موسیقی به قدری تاثیرگذار و مهم است که توانسته در میان بزرگان موسیقی جایگاهی برای خود داشته باشد. از جملۀ یکی از این آثار، سمفونی هشتم اوست که از آن به عنوان سمفونی ناتمام نیز یاد می‌شود. این نوع نامگذاری به این خاطر می‌باشد که او از ۴ بخش این اثر فقط دو بخش آن را آهنگسازی کرده و هیچ وقت هم آن را تا پایان عمرش تکمیل نکرده است.

مجموعۀ نوکتورن‌ها؛ فردریک شوپن

این موزیسین لهستانی که آن را به عنوان شاعر پیانو می‌دانند، یکی از آهنگسازانی است که لحظات عاشقانه‌ای را با صدای کلاویه‌های پیانوی خود خلق کرده است. او نیز مانند شوبرت، عمر کوتاهی داشته و اغلب آثار خود را برای پیانو سولو نوشته و در سن ۳۹ سالگی بیماری سل او را از پای در‌آورد. موسیقی او لحن خاص خودش را دارد و یک شنوندۀ نه چندان پیگیر موسیقی کلاسیک پس از شنیدن چند اثر انگشت‌شمار از او می‌تواند آثار دیگر او را از آهنگسازان دیگر تشخیص دهد. مجموعه نوکتورن‌های او قطعاتی است که از زیباترین و دلنشین‌ترین آثار تاریخ می‌باشد. این مجموعه‌ها در زمان خود به صورت چند اثر منتشر و اجرا شده است. حتی چند قطعه از این مجموعه در آثار سینمایی هم مورد استفاده قرار گرفته است؛ مانند فیلم پیانیست ساختۀ رومن پولانسکی که اولین قطعه‌ای که از آن می‌شنویم یکی از قطعات معروف این مجموعه می‌باشد.

بالۀ دریاچه قو؛ پیتر ایلیچ چایکفسکی

یکی از نامدارترین موزیسین‌های روسی موسیقی رومانتیک، پیتر ایلیچ چایکوفسکی است. او که نسبت به هر موزیسین دیگری، آهنگسازی را دیر شروع کرده اما سرانجام در سن ۲۱ سالگی بالاخره تصمیم می‌گیرد که از شغل کارمندی دولت دست بکشد و در کنسرواتووار سنت‌پترزبورگ ثبت‌نام کند و به تحصیل موسیقی بپردازد. او نه‌تنها در روسیه بلکه در تاریخ موسیقی جهان، جزو شناخته‌شده‌ترین چهره‌های موسیقی می‌باشد. در لابه‌لای آثار او می‌توان به ۳ بالۀ معروف او اشاره کرد. در واقع، باله هنری است متشکل از موسیقی، رقص و نمایش است و می‌توان به جرأت گفت که او برترین آهنگساز باله در تمام اعصار می‌باشد. در بین باله‌های او، امروزه بالۀ دریاچۀ قو دارای اهمیت و جایگاه ویژه‌ای نزد هنرمندان و حتی مردم‌عامه است. و در بخشی از این اثر صدای ساز ابوا فضای عاشقانه‌ای را خلق می‌کند. این اثر مورد توجه کارگردان آمریکایی دارن آرنوفسکی نیز قرار گرفته و در ساخت فیلم قوی سیاه نیز از آن استفاده کرده است.

سوئیت شهرزاد؛ ریمیسکی کورساکف

یکی دیگر از آهنگسازان روسی این لیست، ریمیسکی کورساکف می‌باشد. این آهنگساز علاوه بر آهنگسازی، دارای آثار مکتوب نیز هست که این آثار در حال حاضر در دانشگاه‌ها، کنسرواتووارها و آموزشگاه‌های موسیقی تدریس می‌شود. از کورساکف به عنوان موزیسینی که در کارهایش از فضای شرقی هم استفاده می‌کند نیز یاد می‌شود. یکی از این آثار، سوئیت شهرزاد می‌باشد که در بخش دوم این اثر که یکی از معروف‌ترین قسمت‌های آن نیز می‌باشد موسیقی، حال و هوای خاورمیانه‌ای پیدا می‌کند اما در عین‌حال، آن لحن غربی و موسیقی روسی را هم دارد.