اصوات معمایی به گوش می‌رسد. وقوع اتفاق ناگواری را خبر می‌دهند. آیا قرار است قتلی صورت گیرد و تصاویر پیش رویمان آغشته به خون شوند؟ شاید اینها حدس و پرسش‌هایی است که مخاطب هنگام مشاهدۀ اولین نماها و شنیدن موسیقی ابتدایی فیلم هشت نفرت‌انگیز با خود زمزمه کند.

اولین و آخرین اسکار

 هشت نفرت‌انگیز عنوان فیلمی است که در سال ۲۰۱۵ به نویسندگی و کارگردانی کوئینتین تارانتینو ساخته شده است. این فیلم که در سه بخش بهترین بازیگر نقش زن، بهترین فیلمبرداری و بهترین موسیقی نامزد دریافت جایزۀ اسکار می‌شود، جایزۀ بهترین موسیقی فیلم را از آن خود می‌کند. موسیقی این فیلم توسط انیو موریکونه آهنگساز معروف ایتالیایی ساخته شده است. آهنگساز پرکار و مسنی که قبل از تولید این فیلم موفق به کسب جوایز معتبر و بیشماری هم در زمینۀ موسیقی کلاسیک و هم در زمینه موسیقی فیلم، نظیر جایزه های گرمی، پولار، گلدن گلوب، بفتا و … شده است. او که جایزۀ اسکار را در بین جوایز خود خالی می‌دید، پس از ۴ بار نامزد شدن، سرانجام در پنجمین‌بار، برای فیلم هشت نفرت‌انگیز موفق به دستیابی این جایزۀ معتبر می‌شود. البته قابل ذکر است که او در سال ،۲۰۰۷ اسکار افتخاری را دریافت می‌کند اما شیرینی این اسکار برای او چیز دیگری است. همچنین او فیلم‌های مشهوری مانند: خوب، بد، زشت، روزی روزگاری در غرب، روزی روزگاری در آمریکا، یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، سینما پارادیزو، افسانه ۱۹۰۰ و مالنا را نیز آهنگسازی کرده است.

ساختار موسیقایی فیلم

به سراغ موسیقی فیلم هشت نفرت‌انگیز می‌رویم. همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، موسیقی معمایی و رمز‌آلود ابتدایی فیلم به گونه‌ای نماهای اکستریم لانگ شات فیلم را همراهی می‌کند که مخاطب را از وقوع رخداد و حوادثی در فیلم با خبر می‌سازد. موسیقی ساده با تمپویی آرام  اما در عین حال تاثیرگذار. بعد از تمام اینها، تیتراژ ابتدایی فیلم و تم اصلی موسیقی این فیلم شروع می‌شوند. در واقع آهنگساز تم اصلی موسیقی خود را در این قسمت معرفی می‌کند و از آن برای ساختن بخش‌های دیگر فیلم که با تغییر دادن آن با استفاده از راه‌هایی مانند گسترش سوژه، تغییرات تمپو، سازبندی‌های گوناگون و تغییرات ریتمیک و ضربی کمک می‌گیرد. در واقع این موسیقی تنها با صدایی مونوفونیک (تک صدایی) و با استفاده از  یک نت کشیده و ممتد توسط سازهای زهی در محدودۀ صوتی زیر نواخته می‌شود و پس از آن شاهد شنیده شدن ضرب‌های ساز سنج و به دنبال آن قسمت اصلی قطعه و سوژۀ اصلی این موسیقی که با ساز بادی فاگوت نواخته می‌شود به گوش می‌رسد و گسترش این آهنگ با غوغای سازهای زهی ادامه پیدا می‌کند و تمام اینها در حالی است که ما تصویر به صلیب کشیده شدن عیسی مسیح و دلیجان شش اسبه‌ای که از پرسپکتیو این قاب در حال آمدن است را مشاهده می‌کنیم. یکی از ویژگی‌های مهم موسیقی‌های موریکونه، تکرار ملودی و استفاده از آکوردها و اصوات پایه‌ای و ساده اما به شکلی خاص و منحصر به فرد است که در این فیلم هم مجدداً این روش تکرار می‌شود.

موسیقی درونی

یکی از ویژگی‌های جالب این فیلم، نوازندگی با ساز گیتار و خوانندگی شخصیت دیزی دامرگو است و در واقع موسیقی است که در درون فیلم توسط یک بازیگر نواخته می‌شود. در نقطۀ اوج این فیلم، موسیقی صحنه‌ای است که از پیش از مسموم شدن جان رُسه دارزن و جکسون درشکه‌چی شروع می‌شود و تا درگیری دیزی دامرگو و جان رس ادامه پیدا می‌کند و با شلیک گلوله توسط دیزی به جان به اتمام می رسد. این موسیقی، تمپو و شروعی آرام توسط ساز‌های بم زهی دارد و رفته رفته با اتفاقاتی که می‌افتد توسط ساز‌های زهی و قسمت بم پیانو، تمپو سریع‌تر و شدت صدا‌ها بیشتر می‌شود و در نتیجه حس هیجان برای بیننده بالاتر می‌رود.

در این فیلم موسیقی‌هایی ساخته شده است که موقعیت‌های خوبی را خلق کردند و در این مطلب فقط قسمت‌های مهم آن ذکر شد، پس بهتر است حتما به تماشای این فیلم بنشینید.