قبل از کرونا خانه ماندن و دور بودن از مدرسه برای اغلب دانشآموزان خوشایند بود، اما بیماری همهگیر کرونا استرس زیادی را برای بسیاری از دانشآموزان ایجاد کرده است. والدین بدون مهارت لازم برای تدریس، به معلمانی تبدیل شدهاند که بچهها در تلاش هستند بدون استراتژیهای سنتی کلاس و مراکز آموزشی، از آنها یاد بگیرند.
تامی تاکر، روانشناس، میگوید که بچههایی که از قبل با مشکلات بهداشت روانی دست و پنجه نرم میکردند، با فشار روانی بیشتری روبرو میشوند و فاقد راه خروجی عاطفی شدهاند. نوجوانان اغلب اوقات با خواهر و برادر یا والدین خود کنار نمیآیند و در اتاق خود گیر کردهاند و تنها استراحت میکنند.
بچهها چه احساسی دارند؟
بسیاری از خانوادهها یاد میگیرند که چگونه با ناشناخته بودن همهگیری کرونا کنار آیند و با این شرایط جدید سازگار شوند. بچهها هم با احساسات منفی خود دست و پنجه نرم میکنند. بچهها احساس تنهایی و گوشهگیری میکنند و ممکن است از فنآوری برای گفتگو با دوستان خود برخوردار باشند، اما نداشتن دوستانشان در کنارشان از نظر فیزیکی برای آنها بسیار ناراحتکننده است. کودکان احساس میکنند که زندگی را از دست دادهاند و هیچ راهی برای درست کردن شرایط به نظرشان نمیرسد.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
والدین چگونه میتوانند به کودکان کمک کنند؟
در اینجا چند استراتژی آورده شده است که والدین میتوانند برای تقویت سلامت روان فرزندان خود در عصر کرونا از آن استفاده کنند.
والدین باید خود را کنترل کنند. بچهها احساس اضطراب والدین را متوجه میشوند. برای والدین اهمیت دارد که از خود مراقبت کنند و بانک عاطفی خود را آنقدر پر کنند که بتوانند از نیازهای عاطفی فرزندشان مراقبت کنند.
احساسات کودکان را تأیید کنید. والدین باید وقت بگذارند و به صحبتهای بچهها دربار احساس خود گوش دهند. احساسات آنها را نادیده نگیرید و آنها را تصدیق کنید، هرچند که این کار دشوار باشد.
روال و ساختار را برقرار کنید. به خصوص در روزهای هفته برای بیدار شدن، دوش گرفتن، شرکت در برنامه مدرسه، ورزش و اوقات فراغت برنامهای را تنظیم کنید تا به شما و کودکتان احساس عادی بود را القا کند. این امر به بچهها کمک میکند که نظم خود را حفظ کنند و آمادگی بیشتری برای کنار آمدن با روال و ساختار دارند.
روشهای خلاقانه برای بچهها فراهم کنید تا با خیال راحت معاشرت کنند. میتوانید از طریف فیستایم یا حتی از طریق جلسات حضوری در فضای باز این کار را انجام دهید.
به بچهها قدرت انتخاب بدهید. با همه چیزهایی که از بچهها، مدرسه و دوستان گرفته شده است، به آنها کمک کنید که برخی از گزینهها را انتخاب کنند. به بچهها اجازه دهید وعدههای غذایی خانواده را انتخاب کنند و یا فیم مورد نظر خود را انتخاب کنند. بگذارید انتخاب کنند که چه روزهایی ورزش کنند تا روحیه بالاتری داشته باشند.
اگرچه این مکانیسمهای مقابله ممکن است موجب تقویت روحیه کودک شود، اما اینها جایگزین درمان متخصص بهداشت روان نیست. اگر کودک شما به کمک حرفهایها نیاز دارد، با متخصصان کودک و نوجوان تماس بگیرید.
نظرات کاربران
نظرات کاربران