معرفی فیلم «بنفشه آفریقایی» | رنگ‌های زندگی‌مان را کجا گم کرده‌ایم؟

بنفشه آفریقایی بدون شک یکی از بهترین فیلم‌­هایی است که در سال ۹۹  به صورت آنلاین اکران شده است. مونا زندی حقیقی پس از فیلم اولش یعنی عصر جمعه و بعد از ۱۲ سال دست به ساختن فیلم دیگری زده است. بنفشه آفریقایی با بازی فاطمه معتمد آریا، سعید آقاخانی، رضا بابک و ندا جبرئیلی در سی‌وهفتمین جشنوارهٔ فیلم فجر به نمایش درآمد و توانست در دو بخش بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین موسیقی متن نامزد دریافت  سیمرغ بلورین شود.

شکوه، زنی میانسال است که به همراه شوهرش رضا تصمیم می‌­گیرد تا از شوهر سابقش یعنی فریدون نگهداری کند. شکوه فریدون را از خانهٔ سالمندان با رضایت خودش تحویل می‌­گیرد و یکی از به‌یادماندنی‌­ترین موقعیت‌­های داستانی سینمای ایران رقم می‌­خورد. حال شکوه و رضا به همراه فریدون، مدتی را باید در زیر یک سقف زندگی کنند. داستان فیلم از آنجایی بیننده را غافلگیر می‌­کند که ما متوجه می‌­شویم فریدون در واقع دوست قدیمی رضا، شوهر کنونی شکوه است. گذشته‌­ای که از خلال رویارویی شکوه و فریدون و پس از سال‌ها بازخوانی می‌­شود، گره‌­های حل‌نشده‌­ای را آرام آرام باز می­‌کند.

بنفشه آفریقایی فیلمی است سراسر رنگ، نور، زندگی و مهربانی. شکوه منبعی تمام‌نشدنی از گذشت و مهربانی را در مقایسه با آدم‌های جهان اطرافش به نمایش می‌­گذارد. مادری که سال‌ها از دیدن بچه­‌هایش محروم بوده است و تقریباً در متن زندگی هیچ یک از آنان نقشی ندارد، وقتی می­‌بیند که فریدون، شوهر سابقش را بی هیچ مهری در خانهٔ سالمندان گذاشته­‌اند دست به کاری می‌­زند که مثالش را نمی‌­توان در جای دیگری دید. بنفشهٔ آفریقایی در ستایش ارزش‌­های انسانی فراموش‌شده­‌ای است که فراتر از هر سنت و ملتی قرار گرفته است. وقتی فریدون به شکوه می‌­گوید که چرا او را به خانهٔ خودش آورده، می‌­گوید: «من شاید مادر خوبی نبودم براشون، ولی تو که پدر خوبی بودی. درسته احترام منو نگه نمی‌­دارن، اما باید احترام تو که پدرشونی رو نگه دارن».

مونا زندی حقیقی این درام عاشقانه را در قاب‌هایی ثابت و میزانسن‌­هایی حساب‌شده به تصویر می‌­کشد. باران شمال و شغل رنگرزی شکوه اتمسفر شاعرانهٔ فیلم را بیش از پیش تقویت کرده است. خانهٔ شکوه قدیمی است، اما جای‌جایش را شور زندگی پر کرده است. گیاهان سبز باغچهٔ شکوه وجهی استعاری به خود گرفته‌­اند. شاید از همین رو است که نام فیلم بنفشهٔ آفریقایی است. گیاه سبزی که روزگاری مورد علاقهٔ فریدون بوده است. بنفشهٔ آفریقایی در ستایش این حد از مهربانی و خوبی است. شکوه بعد از این همه سال دوری از فریدون، برایش زندگی به ارمغان می‌­آورد. مرگ فریدون پس از آنکه به وسیلهٔ پسرش از خانهٔ شکوه برده می‌­شود، گواه همین موضوع است.

ترکیب بازیگران فیلم علاوه بر کارگردانی حساب‌شده و موسیقی متن به‌یادماندنی پیمان یزدانیان، از بهترین ویژگی‌­های بنفشهٔ آفریقایی است. بازی معتمدآریا در نقش شکوه بی­‌شک یکی از بهترین بازی‌­های او در طول دوران بازی­گری‌­اش است. سعید آقاخانی در نقش رضا باورپذیر است و تقابل­‌هایش با فریدون با بازی رضا بابک گاهی جنبهٔ طنزآمیز و کنایی فیلم را بیش از پیش نمایان می‌­کند. بنفشهٔ آفریقایی فیلمی است که شما را برای یک ساعت و نیم از دنیای بی­‌رحم امروز جدا می‌­کند و تناقض‌­های حل‌نشدنی‌­اش را بی آنکه خسته‌کننده یا ملال­‌آور باشند، برایتان به تصویر می‌­کشد.