ونیز، شهری است که به معنای واقعی کلمه روی آب است. این شهر هزار و دویست ساله، شهر کانال‌ها و کارناوال‌ها، جشنواره‌ها و صورتک‌ها است. این شهر سال‌های سال توانسته خشونت دریا را تاب بیاورد و جهانی را غرق شگفتی و حیرت کند. شاهراه اصلی شهر ونیز یک کانال است به نام «گرند کانال» که دو طرف آن جزایر اصلی شهر قرار گرفته‌اند و خیابان‌های فرعی و کوچه پس کوچه‌های بن‌بست از آن منشعب شده است. در این شهر شکل و شمایل تاکسی‌ها و اتوبوس‌ها تغییر کرده است و جای خود را به اتوبوس‌های دریایی و قایق داده است. در این شهر حتی ماشین پلیس، آتش‌نشانی، اورژانس و ماشین دفع زباله نیز از قایق است و خبری از ماشین در این شهر دریایی نیست.
سالانه حدود ۲۰ میلیون نفر گردشگر از این شهر زیبا دیدن می‌کنند و اکثر جمعیت شهر یا توریست هستند و یا خدمت‌دهندگان به توریست. در ونیز اکثر خانه‌ها خالی از سکنه است و جمعیت غالب آن پیر و سالخورده هستند و جوانان آن برای کار و زندگی به شهرهای دیگر ایتالیا مهاجرت کرده‌اند. نماد شهر ونیز قایق‌های باریک با قایقرانانی با لباس راه راه سفید و مشکی، ماسک‌هایی در شکل‌های مختلف و مجسمه‌های نازک تن بلورینی است که در جزیرهٔ مورانو ونیز تولید می‌شود.
ونیز در یک نگاه
ونیز از ۱۱۸ جزیرهٔ ریز و درشت تشکیل شده است و حدود ۴۰۰ پل این جزایر را به یکدیگر وصل می‌کنند. مشهورترین پل این شهر «پل ریالتو» است که در گرند کانال واقع شده و در سال ۱۵۸۸ توسط آنتونیو داپونته ساخته شده است. اصلی‌ترین جزیرهٔ ونیز «سن‌مارکو» نام دارد که با رسیدن به این جزیره متوجه دو ستون سنگی ستبر می‌شوید که انگار نگهبانان ابدی دروازه نامرئی میدان سن‌مارکو هستند. این میدان‌ها حدود دویست سال پیش به میدان شهر اضافه شده‌اند. روی ستون سمت راست، مجسمهٔ یک انسان با هاله نوری دور سرش به چشم می‌خورد که قدیس سنت تئودور است و نیزه‌ای بر دست دارد به همراه تمساحی بر زیر پا که نمادی از پیروزی خیر بر شر است. و بر بلندای ستون سمت چپ شیر بالداری به چشم می‌خورد که نماد اقتدار است.
پل ریالتو
میدان سن مارکو
یکی از شگفت‌انگیز‌ترین اِلمان‌‌‌های شهر ونیز، معماری خانه‌های آن است. برخی از خانه‌ها راهی باریک به سنگ‌فرش پیاده‌رو دارند و برخی دیگر با پلکانی از اسکله جدا می‌شوند، اما در ورودی اکثر خانه‌ها تقریباً هم‌سطح آب است طوری که اگر بی‌هوا در خانه را باز کنی مستقیم به داخل آب می‌روی.
البته در صورتی که هوا ابر و بارانی باشد گاهی سطح آب در این شهر به قدری بالا می‌آید که به درون برخی خانه‌ها و مغازه‌ها می‌رود که در سال‌های اخیر با راه‌اندازی پروژه سد دریایی متحرک این مشکل بزرگ نیز در حال حل شدن است.
جشن‌ها، جشنواره‌ها و رویدادهای ونیز
جشنواره ونیز یا کارناوال ماسک‌ها در فوریه هر سال به مدت ۱۱ روز در شهر ونیز برگزار می‌شود و گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف جهان به اینجا می‌کشاند. در این مدت مردم با زدن ماسک‌هایی از چرم و چوب و کاغذ به خیابان می‌آیند و شادی سر می‌دهند.
جاذبه‌های تفریحی ونیز
یکی از جاذبه‌های تفریحی ونیز، قایق‌های سنتی دراز و باریک به نام «گاندولا یا گوندولا» است که نام آن از گوژپشتی که درگذشته‌های دور اینجا زندگی می‌کرده است گرفته شده است. دلیل باریک بودن این قایق‌ها و ظاهر متفاوت آن نسبت به قایق‌های معمول، رد شدن آسان آن از کوچه پس کوچه‌های باریک شهر و پل‌های کوتاه است تا به هر کوی و برزنی به آسانی سرک بکشند. جالب است بدانید به قایق‌ران گاندولا‌ها، گاندولاران (گاندولیر) نام دارد که لباسی با خط‌های افقی سیاه و سفید بر تن می‌کند. این قایقران‌ها بسیار حرفه‌ای هستند و به سختی گواهینامه گالاندولا را دریافت کرده‌اند زیرا حفظ تعادل و هدایت یک گاندو در کوچه‌های تنگ و باریک ونیز مهارت زیادی نیاز دارد. پس با سوار شدن به این قایق‌ها و آگاهی از این دانستنی‌‌‌ها و اطمینان از مهارت گاندولاران‌‌ها از سیاحت این شهر زیبا لذت ببرید.
از دیگر جاذبه‌های تفریحی ونیز، کافه فلوریان است که در میدان سن‌مارکو واقع شده است و سیصد سال قدمت دارد و مانند کافه نادری خودمان قدیمی و دلچسب است و پذیرای مشاهیر ادبی شهر بوده است. اما هیچ چیز مثل فروشگاه‌های دور میدان هوس برانگیز نیست. صورتک‌ها و ماسک‌های ونیز که از پشت ویترین‌ها دلربایی می‌کنند وسوسه خریدشان ما را به داخل فروشگاه می‌رساند.
بیشتر بخوانید:
موزه‌ها و مراکز فرهنگی ونیز
کلیسای «دلاسالوته» کلیسای معروف شهر ونیز است که قدمتی سیصد و سی ساله دارد. اگر از زیر پل چوبی «پونته دلا آکادمیا» عبور کنید مقابل دیدگان این کلیسای بزرگ همچون نگینی می‌درخشد. این کلیسا تلفیقی از معماری باروک و بیزانس است که فلسفهٔ ساخت آن، مقابله و رهایی جستن از بیماری طاعونی بود که سال‌ها عدهٔ زیادی را به کام مرگ کشانده بود.
کلیسای دیگر این شهر «سن‌جورجیو» نام دارد که در جزیرهٔ کوچکی رو به روی میدان سن‌مارکو واقع شده است. این کلیسا توسط آندرلاپلادیو بین سال‌های ۱۵۶۶تا ۱۶۱۰ ساخته شد.
کلیسای «سن مارکو» نام کلیسای دیگری است که در جزیره سن مارکو در ونیز واقع شده است. سن مارکو از حواریون مسیح است که در سال ۶۷ میلادی برای تبلیغ دین مسیحیت به اسکندریه رفت و لی در آنجا چیزی جز مرگ در انتظارش نبود. در قرن نهم که کلنگ میدان سن‌مارکو بر زمین زده شد، اهالی ونیز تصمیم گرفتند برای زنده نگه‌داشتن نام و خاطرهٔ او، این کلیسا را پیشکش او کنند. البته این کلیسا پس از فراز و فرودهای بسیار در گذر زمان از بین رفت و کلیسای فعلی در قرن شانزدهم جایگزین آن شد. این کلیسا معماری سبک بیزانس را دارد و تنها رگه‌هایی از معماری گوتیک و رمانس که در فلورانس مرسوم بوده در نمای خارجی این کلیسا به چشم می‌خورد. این کلیسا دارای پنج گنبد است و نقشهٔ ساخت آن به شکل یک صلیب است. نمای بیرونی کلیسا مجسمه‌ها و نقاشی‌های زیبایی دارد و تندیس مَرقُس مارکو در بلندای کلیسا به چشم می‌خورد.
بنای دیگر «برج ناقوس» کلیسای سن مارکو است که در قرن نهم به نابودی کشانده شد و مجدد در سال ۱۹۱۲ ساخته شد. این برج ۹۸ متر ارتفاع دارد و با آسانسور به راحتی می‌توانید به ناقوس آن برسید. برج ناقوس ۵ ناقوس دارد که هر یک آهنگ و کاربرد متفاوتی دارند و تماشای شهر از بالای این برج حال و هوای زیبایی دارد.
نظرات کاربران
نظرات کاربران