چابهار از جمله شهرهای دیدنی جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان است. در واقع چابهار یگانه بندر اقیانوسی ایران محسوب میشود که در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند واقع شده است. همچنین بندر چابهار جزء مهمترین چهارراههای کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی است. چابهار از نظر موقعیت آب و هوایی همواره دارای آب و هوای بهاری و معتدل بوده و بنا به همین دلیل چابهار به معنی «چهار بهار» نامگذاری شده است. روایتی دیگر از نام این منطقه اصطلاح «چه بار» است، به معنی اینکه (زمانی که مسافران به بندر چابهار میرسند از آنان میپرسند چه باری دارید؟) در نتیجه برخی معتقدند چابهار تغییر یافته چه بار است. همچنین چابهار در گویش محلی مردم این منطقه به کسانی میگفتند که در اطراف چاه آب، سکنی گزیده بودند. چابهار در کنار موقعیت بازرگانی مهمی که دارد، دارای جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی زیادی است.
کوههای مینیاتوری
کوههای مینیاتوری یکی از دیدنیهای حیرتانگیز منطقه چابهار است که به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیکی خلیج گواتر قرار دارد. کوههای مینیاتوری از جمله پدیدههای مورفولوژی این محدوده به شمار میآید.
تالاب لیپار
تالاب لیپار به تالاب صورتی نیز شهرت دارد. تالاب لیپار جزء مناطق گردشگری و زیبا منطقه چابهار است. این منطقه چشمانداز فوقالعادهای دارد و در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار- گواتر قرار دارد. در این تالاب پرندگانی چون چنگر، عقاب دشتی، انواع حواطیل، باقرقره، تیهو، فلامینگو، کشیم، طاووس وجود دارند که بر زیبایی این منطقه افزودهاند.
مسجد جامع دزک
مسجد دزک در روستای دزک و در سه کیلومتری شرق سراوان قرار گرفته است. تاریخ دقیق ساخت مسجد دزک مشخص نیست. اما این احتمال وجود دارد که مسجد دزک مربوط به دوران صفویه باشد. مصالحی که برای ساخت دیوارها و ستونهای مسجد به کار رفته همگی از خشت و چینه هستند. پوشش سقف این مسجد هم از فراوردههای نخل و خرما و گز تشکیل شده است.
موزه ملی چابهار
موزه ملی چابهار تاریخچهای طولانی دارد. موزه ملی چابهار در ابتدا ساختمان قدیمی فرمانداری چابهار بود که از دوران قاجار به یادگار مانده بود و در حال حاضر به عنوان موزه ملی چابهار شناخته میشود. بنای موزه چابهار بر روی سکویی به ارتفاع ۱/۵ متر و به وسعت حدود ۶۵۰ متر مربع ساخته شده است. این موزه دارای سه در ورودی، مجموعه اتاقها، راهرو و… است. همچنین این موزه دو طبقه دارد که بخشی از آن به وسیله سکویی با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.
بندر گواتر
بندر گواتر در منتهی الیه جنوب شرقی ایران، در آخرین نقطه مرزی شهرستان چابهار و مجاورت با مرز پاکستان به عنوان بندری قدیمی و کوچک واقع شده است. بندر گواتر همچون تکه کوچکی از ناحیه سیستان و بلوچستان واقع در منتهی الیه جنوب شرقی سرزمین زرخیر ایران اسلامی مثل خورشیدی در ساحل دریای عمان میدرخشد. علاوه بر آن به دلیل نزدیکی بندر گواتر به غارهای حرا از جمله مناطق حفاظت شده محیط زیست نیز محسوب میشود.
گل افشان
یکی دیگر از مناطق دیدنی شهرستان چابهار، کوههای گل افشان است. کوههای گل افشان در منطقهای نزدیک به کنارک به نام بندر تنگ قرار گرفته است. ارتفاع کوههای گل افشان تقریبا ۱۰۰ متر و قطر قائده کمی بیش از ۱۰۰ متر و در مسافتی حدود ۱۰۰ کیلومتری شهرستان چابهار قرار دارد. اگر در فصل سرما و بارندگی به این منطقه نرفته باشید، تقریبا بالا رفتن از کوههای گل افشان سهل و میسر میشود. همچنین در بالاترین نقطه این کوه، چالهای با قطر کمتر از یک متر و عمق حدود نیم متر وجود دارد که با گل پوشیده و زیبا شده است. نکته جالبی که وجود دارد این است که حدود یک دقیقه در فواصل زمانی مختلف بخشی از این گلها با صدای خاص مثل صدای ترکیدن از چاله خارج و به بیرون پراکنده میشوند.
قلعه پیروز گت
در بخش مرکزی پنج کیلومتری شمال غربی چابهار در روستای تیس اثری وجود دارد که آن را قلعه پیروز گت مینامند. این قلعه به دوران حکومت اشکانیان و ساسانیان بر میگردد. این قلعه بر فراز تپهای در میان دره تیس قرار گرفته است. از نظر ارتفاع تپهای که این قلعه روی آن قرار دارد، از ارتفاع دو رشته کوه اطرافش بیشتر نیست.
درخت مکرزن
درخت مکرزن که به انجیر معابد، لور و انجیر هندی نیز شناخته میشود، نام درختی مشهور در شهرهای چابهار و نیک شهر است. درخت مکرزن جزء جاذبههای گردشگری این دو شهر محسوب می شود. اصل گیاه مکرزن مربوط به کشور هند شرقی و دارای برگهای پهن است. شاخههای مکرزن به پایین سرازیر شده و ریشه آن درلایشنها قرار میگیرد.
نظرات کاربران
نظرات کاربران